Anna Boleyn - służba dworska

W dzisiejszym poście chciałabym Wam zaprezentować życie Anny Boleyn jeszcze przed tym, gdy Henryk VIII się nią zainteresował i za nim została królową Anglii.

Powszechnie przyjmuje się, że Anna Boleyn spędziła dzieciństwo na dworze Małgorzaty, księżnejSabaudii i namiestniczki Niderlandów. Teoria historyka sztuki Hugh Pageta, opublikowana w latach 80. XX w., opiera się przede wszystkim na nowej interpretacji zachowanych listów księżnej Małgorzaty oraz samej Anny Boleyn do Tomasza Boleyna. List księżnej z podziękowaniem za sprowadzenie nieokreślonej dziewczynki o nienagannych manierach, nie posiada daty i nie odnosi się do Anny Boleyn ani jej ojca z imienia bądź nazwiska, jednak uznaje się, że został skierowany do Tomasza Boleyna i dotyczy przysłania na dwór księżnej Małgorzaty córki ambasadora jako nowej panny dworskiej. List, który Anna napisała do ojca, nie zawiera informacji na temat życia na dworze, ale odnosi się do postępów, jakie poczyniła ona w nauce języka francuskiego. Hugh Paget uznał, że wielokrotnie interpretowany dopisek Bone grace et scripte a Uevre/Veure oznacza Bone grace et scripte a La Vure i jest dowodem na przebywanie Anny w Tervuren nieopodal Brukseli. Krytyka teorii o pobycie Anny w Niderlandach podnosi fakt, że imię Anny nie pojawia się w rejstrach dworu księżnej Małgorzaty ani rachunkach dworskich. Sama Anna nie była związana z ziemiami, z których pochodziły autentyczne panny dworskie córki cesarza. Ojciec Anny, który był ambasadorem króla Anglii i przedstawicielem rodu o korzeniach kupieckich, mimo że nawiązał bardzo dobry kontakt z księżną Małgorzatą, nie mógł zapewnić córce posady na jej dworze, ponieważ nie było takiego zwyczaju, aby córki ambasadorów służyły na zagranicznych dworach.
W 1514 jako dwórka Marii Tudor siostry Henryka VIII wyjechała wraz ze swoją siostrą Marią do Francji, gdzie w październiku 1514 Maria Tudor poślubiła króla Ludwika XII. Zaledwie trzy miesiące po zawarciu małżeństwa Ludwik XII zmarł. Maria Tudor powróciła do Anglii, natomiast Anna z siostrą pozostały na dworze francuskim, jako damy dworu 15-letniej wówczas królowej Klaudii, żony króla Franciszka I. były tam przez siedem lat i odebrały staranne wykształcenie. Anna pogłębiła swoją znajomość francuskiego, interesowała się modą i kwestiami religijnymi. Poznała dokładnie obyczaje i kulturę francuską. W 1521 Anna została odwołana do Anglii. W styczniu 1522 wypłynęła z Calais i wróciła do ojczyzny gdzie po jakimś czasie została damą dworu królowej Katarzyny Aragońskiej.