Thomas Cranmer

Thomas Cranmer urodził się. 2 lipca 1489 w Aslockton, zmarł 21 marca 1556 w Oksfordzie. Był przywódcą reformy anglikańskiej i arcybiskupem Canterbury za panowania Henryka VIII Tudora, Edwarda VI Tudora i przez krótki czas królowej Marii I Tudor, z rozkazu której został

 stracony.

Wykształcenie zdobył na Uniwersytecie Cambridge, gdzie później został profesorem. Cranmer zyskał łaski u Henryka VIII radami jak doprowadzić do unieważnienia małżeństwa z Katarzyną Aragońską wbrew orzeczeniu papieża. Cranmer został mianowany biskupem Canterbury w 1533 r., a w roku 1535 wypowiedział posłuszeństwo papieżowi. Otwarcie opowiedział się za zwierzchnictwem króla nad kościołem w Anglii.

Kiedy Maria I Tudor została królową Anglii w 1553 r., w ramach akcji obrony katolicyzmu został on uwięziony pod zarzutem zdrady. W 1556 r. skazano go na śmierć i spaleno go na stosie. Przed śmiercią pisemnie odwołał swoje antykatolickie poglądy. Jednak w czasie ostatniego słowa przed egzekucją zaprzeczył temu, co wcześniej napisał, mówiąc m.in.: 'Co do papieża, odrzucam go, jako nieprzyjaciela Chrystusa i Antychrysta z całym jego błędnym nauczaniem.' Gdy był już w płomieniach miał zawołać:: Panie Jezu, przyjmij mojego ducha... Widzę niebiosa otwarte i Jezusa stojącego po prawicy Bożej .

Oprócz dzieł literackich na temat Pisma Świętego pozostawił po sobie Modlitewnik powszechny. Częścią tego modlitewnika było jego tłumaczenie Księgi Psalmów, które stało się psałterzem Kościoła anglikańskiego. Wydał też tzw. Biblię Cranmera, która została przyjęta za wersję oficjalną!