Maria Tudor

Maria Tudor urodziła się 18 marca 1496. Była najmłodszym dzieckiem króla Henryka VII i Elżbiety York(, które żyło ponad rok). Nazywana była różą Tudorów. Jako siostra króla była księżniczką Anglii. Była blisko związana ze swoim bratem Henrykiem VIII – na cześć swojej siostry Henryk dał na imię Maria swojej córce, późniejszej królowej Marii I. We Francji panowała od 9 października do 1 stycznia 1515 jako żona Ludwika XII, który zmarł zaledwie 3 miesiące po ślubie. Miała również nadany tytuł księżnej Suffolk jako żona Charlesa Brandona. Miała z nim 4 dzieci:
*Henryk Brandon
*Lady Frances Brandon
*Eleanor Brandon
*Henry  Brandon

Relacje między Marią a Henrykiem (bratem) popsuły się pod koniec lat 20. XVI w., kiedy to Maria sprzeciwiła się rozwodowi brata z jego pierwszą żoną – królową Katarzyną Aragońską, i osiedliła z dala od dworu królewskiego w zaciszu, w hrabstwie Suffolk. Maria nienawidziła drugiej żony brata– Anny Boleyn, choć Anna próbowała zaskarbić sobie jej sympatię.
Maria zmarła 25 czerwca 1553 w Westhorpe Hall w Suffolk, miała wówczas 37 lat. Została pochowana w kościele Św. Marii, w Bury St Edmunds, w Suffolk. Po śmierci siostry, Henryk żałował, że nie udało mu się z nią pogodzić przed jej śmiercią.